maandag 30 maart 2015

Boten

Okee, ik lig er dus uit. Jammer.

Man, wat was ik graag uit een helicopter in het water gestort, wat had ik graag een paar rake klappen uitgedeeld aan misselijke vervuilers, in touwen gehangen, gedoken naar olievaten, weet ik veel.

Maar janken aan de kant,
laten zien wat je voelt,
is misschien uiteindelijk ook best belangrijk.

Ook al voelde dat op dat moment misschien niet zo.

Ik ben blij met alle lieve reacties van mensen die mij dierbaar zijn, mensen die ik lange tijd niet sprak en mensen die ik nog nooit gesproken heb. Kussen aan iedereen. Ik ga lekker slapen en dromen dat ik een dolfijntje ben.

1 opmerking: