buitenbeentjes

Vroeger toen we nog in kleine groepjes op de savannen leefden was het essentieel dat we zo verschillend mogelijk waren. Er moesten een paar zijn die 's nachts nooit in slaap konden komen, zodat ze over de groep konden waken. En een aantal ochtend-typjes om het van ze over te nemen. Mensen die extreem bang waren en overal als eerste het gevaar zagen, en mensen die dapper waren en altijd net een stapje te ver gingen om zo nieuwe ontdekkingen te doen. Agressieve mensen tegen de beren, zorgzame mensen om de boel bij elkaar te houden. Nu niet meer. Nu hebben we vooral veel mensen nodig die doen wat nodig is, af en toe uit de band springen en dan weer het gras gaan maaien. Dat is namelijk goed voor de economie, de sabeltandtijger apres la lettre. De essentiele buitenbeentjes worden inmiddels weggezet als een groep met 'een probleem'. We labelen ze als: lui, nerd, a-sociaal, angst-stoornis, ADHD. De clan die vroeger beschermd diende te worden blijft qua label buiten schot. Terwijl we diep in ons hart best weten wat hun label is. Hoe hard we het ook willen ontkennen. En ik neem het niemand kwalijk. Want wie wil dat nou zijn... saai, oftewel vlees voor wilde dieren (avant la lettre)