Dieren

Ik ben gek op dieren. Op de verzorging, op het aaien, op het kijken ernaar, om ze aan te schaffen. Er is alleen 1 ding wat ik absoluut niet trek aan die beesten, en dat is als ze ongelukkig zijn. Dat ze ondanks hun mooie hokken en lekkere vreten ruzie met elkaar gaan zitten maken. Of wat ik ook erg vind, is als ze niet tam willen worden, dat ze steeds maar schrikken en wegvliegen, kruipen of hippen. Kan ik echt wel schreeuwen: "Godsamme, kom dan kutbeest, ik ben niet eng, ik heb lekkers en ik zit al tien minuten en een spastische kramp stil te zitten tot je eindelijk op dit perperdure yoghurtsnoepje afkomt - IK MAAK JE DOOD!" Maar als ze aan de andere kan zoals mijn konijntjes vandaag innig in elkaar verstrengeld in het zonnetje liggen te baden, dan neem ik nog een slokje limonade en voel ik een heerlijk rustige tevredenheid door me heen trekken. Omdat ik, en alleen ik voor dit intense geluk verantwoordelijk ben. Dat ik dit paradijsje heb gecreeerd, wat een heerlijke vrouw ben ik toch.

P.S. Dit zijn niet mijn konijnen maar een plaatje van internet. Die van mij waren alweer los van elkaar gras aan het vreten tegen de tijd dat ik mijn fototoestel had gevonden. Stelletje kakbeesten.