Verstandige Kleding

Ik heb saaie, verstandige kleding die lekker zit. Soort van effen, het zit lekker, sexloos-achtige kleding. Geen statements. Maar ik heb ook altijd het idee, statements staan mij niet. Ik ben nogal groot en schreeuwerig van mezelf, als ik daar ook nog bliksemschicht-prints en lawaai-broeken aan toe ga voegen duikt iedereen al vanaf een afstand in de bosjes. Althans, daar ben ik bang voor.

Deze week heb ik besloten dat ik meer niet bang ben. Want ik zag een meisje/vrouw. Een kleine, volle met sluike donkere haren. En ze droeg wie ze was. Met panty's en een trui en gewoon... dingen. Zo mooi. Zo ontroerend. Er was nog nooit een vrouw in Chanel, gesteund door Laboutins en gebrild door Dolce en Gabbana die mij ooit zo heeft geraakt met haar aankleding als deze jonge vrouw.

Het leven is een feestje. En dat wil ik dragen.

Vandaag was ik in de H&M. Een mooi sportshirt lonkte naar mij. Turqouize met v-hals en capouchon. Ik was in de verleiding. Maar vanuit mijn ooghoek zag ik ook een doorzichtig onhandig huidskleurig kanten bouseje mij schalks aankijken. Ik bloosde, toch liep ik door.

Leeghandig maar lichtvoetig verliet ik de H&M. Ik ben er nog niet. Ik leer. Er is hoop.