Vogelvrij

Het begon met Lokkie en Aga. Twee zijdehoentjes van Marktplaats, waarvan 1 kip een kat in de zak bleek te zijn, want haan. Helaas niet zoals bij honden en schapen te herkennen aan een fraai klokkenspel, maar aan buitensporige herrie bij het krieken der dag. Bijkomend nadeel was dat Aga Lokkie volledig en de hele dag platneukte. Superzielig. Dus naar de dorpsfokker en kip er bij. Dat werd Vlekkie. Dat ging goed. Toen werd Lokkie ziek. Vlekkie bleek nogal van het pikken en had Lokkie nasty te pakken gehad. Een klein butsje aan de buitenkant van de snavel bleek een flinke ontsteking aan de binnenkant. Exit Lokkie. Haantje Aga weer van krikkesteijn. Om de dood van Lokkie voor de kinderen te verdoezelen, en het leven van Vlekkie te verlichten koopt mamma Lokkie2 bij plaatselijke fokker. Identieke witte zijdehoen. Een maand later glijdt Lokkie2 uit over de loopplank en hangt zichzelf op tussen plank en hok. Exit Lokkie2. Geen zin meer in platgeneuk dus ook Exit haan Aga, naar de plaatselijke fokker. Vlekkie zielig alleen. Kan zich niet associeren met de konijnen en de cavia's en vereenzaamt. Adoptiekippen! Twee prachtige zes jaar oude Cohin hennen, Plien en Bianca. Gaan helaas met zijn drieeen op 1 legnest zitten. Plien stikt. Inmiddels is het zomer. Wij op vakantie. Telefoon. Bianca heeft op een of andere manier een steen op haar kop gekregen van de steenbult achterin de tuin. Exit Bianca. Vlekkie maar naar boerin vriendin Els gebracht. Gisteren telefoontje. Vlekkie (plaatselijk omgedoopt tot Kippie Dian) is als laatste der Mohicanen ook heengegaan. Hoe het nu met Aga gaat is niet bekend. De fokker neemt zijn telefoon niet meer op.